Sevgi; aynı sapı uzun bir kaşıktan çorba içmeye benzer. Kaşığı çorbaya daldırırız burada bir sıkıntı yok lakin iş o kaşığı tabaktan kaldırıp ağzımıza götürmeye geldiği vakit çorba bir sağdan bir soldan dökülüverir. Sevgi parçalanır azalır. Bir toz zerreciği kadar çorba kalır o kaşıkta. Oysa elimizdeki bu uzun kaşıklarla karşımızdakini beslesek. O çorba hiç dökülmeyecek karşımızdaki de doyacak onun bize verdiği çorbayla da biz doyacağız. Sevgi karşılıklı olur, hep bana diyerek bencillik etmeye gelmez..
ha haaaa, bazen çorba çok sıcak olur karşımızdakinin ağzını yakarız ama yaaa :)
YanıtlaSilEvet Deep, böyle bir gerçek de var doğru diyorsun :)
SilNe güzel yazmış yazar 'Sevgi karşılıklı olur, hep bana diyerek bencillik etmeye gelmez'
YanıtlaSil