İsa'nın Dirilişi- Sidney Lanier / Çeviri

Bazı sabahlar nehrin kıyısında bekleyen gün ışığını

Erken uğramış bir sonbahar uzun çimenleri dalgalandırır durduğu yerde,

Bozkırın havzasında titrer hafif bir rüzgâr

Ve sanki bir mezar boyunca esmiş gibi, uğuldar.

Ve sonra ben duraksayıp bu uğultuyu dinlerim.

Bilindik bir akıntıya yabancı gözlerle bakarım.

Ölüm tarafından fısıldanan vahşi doğum çığlıklarını duyunca

Rüyaya daldığını sanan insanları, ben biliyorum.

Ardından su zambakları yükselir yavaşça

Bildiğim hayatın bucaksız yüzü,

Değişti, mucizeler ve hayretle,

Bir zamanlar, kar ile perdahlanmış ateş içinde yanan gözlerle doldu artık.

Makul şimdi, kaşları eski Acı ile hemen kırışmış,

Durgun ağzı huzur ve dermanı için bekliyordu.

Tövbe serpiştirilmiş küllerin saflığı,

Uysal bir çiçek başı gibi sarkıyordu, bükük.

Acımasız savaşın eski yaraları yok oldu;

Ve Duyu’nun boğuştuğu tüm o mavi çürükler gitti

Kırmızı lekelerin tüm üzücü kırıntıları savruldu,

Ve sönük kızarıklık bir yüreğin çalınmasına adandı.

Başkalaşmış durumların engin evhamı hâlâ

Gizli günahlar veya kıyamet tarafından görülmemiş,

Geriye kalan, artık su canlılarının arasında bekle,

Dayan, şurada parıldayan nilüfer çiçeklerinin yamacında.

On sekiz yüzyıl boyunca nehrin kıyısında,

Ve dalgalanan bir imparatorluğun fırtınalı zamanında

--Bırak rüzgârlar bozkırdan uzanıp uğuldasın tenime,

Mecbur muyum tüm bunlara, ben, Mesih, mezarıma ulaşmak için.

                                               Sidney Lanier

                                            (Çeviren: Aleyna Özden)

RÜYA HAFTASI - Carol Ann Duffy / Çeviri

Bu gece değil, rüyanın içindeyim

Bala bulanmış karanlığın kalbinde

Tavan arasında, kayığın içindeki bir yatakta.

Büyük yaşlı ağaçların ve rüzgârın olduğu

Parkın kenarındaki ev;

Gıcırdıyor Nuh’un gemisi gibi.

Yarın değil, düşlüyorum

Alacakaranlık şafağa dönene kadar,

En, anlamsız, mehtap, biçilmiş, bunalım

Okunmamış bir kitap açık ellerimde,

Asla uçamamış bir kuş misali… dalgın

Telefonda kuş cıvıltıları.

Ertesi akşam değil, rüyanın kalbindeyim

Ayın yakamozunda,

Yatağın bir sayfası uykunun ilk harfi

Loş bir oda, yağmur çatıda,

Hepsi sana kafiyeli

Bir şiirin ruhuna yazılmış kelimeler gibi.

Ondan sonraki gece de değil, rüyadayım

Yıldızlar yüzünde mavi olana dek

Yıllanmış ışıklarını yansıtıyor

Uzayın mürekkebi ile,

Avlular dolusu, siyah ipek gece

Uykulu yüzümü örtüyor.

Ertesi akşam da değil, rüyanın içindeyim

Sahtekar gece yarısının kolunda

Başka biri tarafından esir bir sevdalı

Felaketten yoksun, bir çocuk gibi

Annesi tarafından sakinleştirilmiş, nazik ve içten,

Bir efsundan on iki altın uzak.

O gece de değil, düşlüyorum

Kızgın kumlar iç çekiyor

Akıntılar gelip gidene dek.

Balinanın yalnız şarkısı

Dalgalara çentik atıyor

Islak geceler boyunca.

Son gece de değil, rüyanın kalbindeyim

Tekleyen saatin

Örtünün, kapalı gözlerin altında

Tüm renkler siyaha soluyor şimdi

Son gecenin gün ışığı aceleyle batıyor

Göz kamaştırıcı karanlıkla kavuşmak için.

Carol Ann Duffy

(Çeviren: Aleyna Özden)