Gerçekle sahteyi ayırt edemez oldum son günlerde. Hangi duygu gerçek hangi üzüntü veyahut hangi mutluluk sahte, düşünüpte bir sonuca varmam muamma. Düşünüpte bir sonuca varmam ümitsiz, biraz boynu bükük. Bir sürü boşluk var bu coğrafyalarda yarımyamalak, bir başına, fazlaca yalnız.
Ama aslında en büyüğü zaman boşluğu, hani o; saatlerce ağlayıp kendini bin parçaya böldükten sonra farkında olmadan uyuyakalıp sabah gözlerini açtığın o an. Hiçbir şeye anlam veremediğin an.
ay gerçek bişiler kaldı mı yaaa :)
YanıtlaSil