Duvar

Bazı insanların gözleri öylesine kararmıştır ki, çevrelerinde ışıl ışıl parlayan onca şeyi en ufak bir an bile göremezler. Bu gözleri böylesine kararan insanları ancak ve ancak yalnız ve yalnız derin, uzun, soğuk duvarlar durdurabilir. İster yavaş ister son sürat hızla olsun, çarptıkları o an durupta sorgulayacaklardır herhangi bir şeyleri. Belki gözü karalıklarını belki yollarına engel bu duvarı.. Sonra yumruk yapmaktan nasırlaşmış ellerini açıpta duvarla ilk temaslarını yaşayacaklar. Bir kulaç, bir kulaç daha ilerleye ilerleye ve o taştan soğukluğa dokunarak aslında dört duvar arasında volta attıklarını aslında hiçbir yere gitmediklerini ve gidemeyeceklerini anlayacaklar. Bunca duvar gök kubbeden zembille inmedi ya! İndiyse de elbette vardır bir sebebi bu insanlar için. Belki bu duvarların orada olması yarar belki zarardır. Bilinmez.. Peki ya o duvarları bu insanlar kendi elleriyle ördüyse ve aslında elleri yumruklarını sıkmaktan değil de bu duvarları taşımaktan nasırlaştıysa? Ya bu insanların gözü kara bir kişiliği değilde bolca içine kapanıklığı varsa? 
.. Öyle ya da böyle o duvarlarda var duvarların içine hapsolmuş insanlarda..